AĞIR İMTİHAN 1

AĞIR İMTİHAN 1

Peygamberimizin(sav) katıldığı seferlerden birisi olan Tebük Gazvesi Müslümanlar açısından fevkalade önemli dersler barındırır. Özellikle sefer hazırlıkları sürecinde yaşananlar, sefer esnasında Ebu Zer'in durumu ve seferden dönüşte Kaab b.Malik'in başından geçen tarihi hadiseyi, olaya sahabenin yaklaşımını, insana ve topluma yönelik yansımalarını her Müslümanın bilmesi ve düşünmesi gerekir. İman-nifak sınırında ince bir çizgide gelişen hadiseler günümüzde Müslümanların "Müslümanca" düşünmelerine ve yaşamalarına dair önemli manaları ihtiva eder.

Bu önemli ve tarihi olayı birkaç bölümlük yazı içerisinde okurlarımla ve sevgili öğrencilerimle paylaşmak istiyorum. 

Medine... 

Allah Rasulü'nün varlığı ve önderliğinde tarihinin en güzel günlerini geçiriyordu. Peygamberimizin hayatta ve yanlarında olması inananlara büyük bir mutluluk veriyor, ashap Peygamberimizin etrafında adeta pervane olmuş, O'nunla beraber olmanın, yaşamanın derin hazzını yaşıyordu. Medine esenlik, barış, huzur, saadet, güvenlik ve güzellik demekti o zamanlar. 

Bu huzur ortamının mimarı Rasulüllah Efendimiz, yeni yeni şekillenen İslam Devleti'nin geleceğe ait planlamalarını da yapmak durumunda idi. Mute Gazvesi'nde Mücahitlerin karşılaştığı düzenli Bizans ordusu ve sonrasında Yahudi ve Hristiyanların Müslümanlar üzerine bir ordu hazırlıklarının olduğuna dair söylentiler Peygamberimizi tedbir almaya sevkediyordu. 

Allah Rasulü gelişmeler karşısında savaşa hazırlık kararı aldı hem de şimdiye kadar olduğu gibi hedefi meçhul tutarak değil direk Bizans üzerine sefer edileceğini ilan ederek. 

Medine yeni bir hasat mevsiminin arefesinde hareketli, cıvıl cıvıl bir şehirdi o sıralarda... İnsanlar bahçelerine gözleri gibi bakıyorlar ve elde edecekleri hasadın ve kazancın hayalleri ile yatıp kalkıyorlardı. 

Medine'de bazıları özellikle mevsimsel açıdan uygunsuz olan bu savaş hazırlığı emrini tartışsa da nihayet Peygamberimiz'in böyle bir istekte bulunması, özellikle inananlar tarafından sorgusuz bir şekilde emir telakki ediliyordu. Peygamberimiz, Müslümanlardan orduya maddi destek sağlamalarını, imkan sahiplerinden durumu zayıf olanlara at, deve, silah ve çeşitli savaş malzemeleri  vermelerini istedi.

Peygamberimizin herhangi bir istişare etmeden direk böyle bir talepte bulunması aslında inananlar için önemli bir mesajdı. Zira bu, doğrudan Allah'tan bir emir olduğu anlamına da gelebilirdi. Efendimiz ısrarlıydı ve tavizsiz bir şekilde gazveye çıkılacaktı. Müminler arasında yarış ve dolayısıyla bir imtihan başlamıştı.

Münafıklar ise her işte olduğu gibi bu sefer de çeşitli mazeretler ileri sürerek ortalığı karıştırmanın hesaplarını yapıyorlardı. Üstelik Bizans'a karşı yapılacak olan bir savaşın kesin olarak mağlubiyet ile sonuçlanacağını yayarak dezenformasyon yapıp inananların ruh hallerini, motivasyonlarını da sarsmaya çalışıyorlardı. 

Yaşamın her anının imtihan vesilesi olduğunu en iyi bilenler kuşkusuz sahabelerdir. Dünya hayatı gelip geçici olsa da ahiret hayatına hazırlık olması bakımından fevkalade önemlidir. Bu yönüyle atalarımız dünya ve ahiret dengesini "dünya ahiretin tarlasıdır" diyerek ne kadar güzel özetlemişlerdir. İman sahibi insan dünyaya bu zaviyeden bakar ve imtihanı başarabilmek için aldığı her nefesi bir fırsat olarak telakki eder.

İnsan yaşadığı süreç içerisinde bulunduğu şartlar altında ve bilgisi oranında sorumlu tutulur. Bu sorumluluk kişinin imanı ile doğru  orantılı olsa gerektir. Kişi eğer yalan ve uydurma bahanelerle gerçeklerden uzaklaşıyorsa, rahat bir şekilde yalandan mazeret üretebiliyorsa bunun sonucu hüsran olmaktan başka bir şey değildir. Bu yalan kişiyi kısa süreliğine belki bu dünyada rahat ettirebilir lakin ahirette bunların hepsi kuşkusuz insanoğlunun karşısına dikilecektir. 

İnsanların böyle sınavlarla sık sık karşılaşmaları muhtemeldir. İşte Tebük Gazvesinde yaşanılanlar da psikolojik, sosyal, ailevi, uhrevi ve çeşitli alanları kapsayan gerçekten ağır imtihanlardandır.

Hz.Ömer, Ebubekir, Ebu Zerr, Kaab b.Malik ve bazı sahabelerin içerisinde bulunduğu hadiseyi anlatmaya ikinci yazımızda devam edelim inş...